Om onze reizigers onderweg van Mandalay naar Bagan een extra attractie te bieden hebben we overnacht in Yandabo, ongeveer halverwege tussen beide steden. Toen onze lokale mensen in Myanmar vertelden over een dorp waar ze potten bakken trok ik mijn neus wat op. Pottenbakkers? Alweer? Maar in de buurt was er ook een ander dorpje, omringd door water, waar 1000 buffels leven naast heel wat minder mensen. Bij hoogtij loopt heel het dorpje onder water. Ik besloot toch maar te blijven overnachten: wie wist wat we nog allemaal zouden meemaken!
Ondertussen kreeg ik zowaar enige interesse in het pottenbakken. Als heel de streek potten bakt, wie zijn wij dan om kanttekeningen te gaan plaatsen bij deze collectieve beroepskeuze? Jalan wenst hier geen potten te breken. Het is eenvoudig: iedere inwoner bakt potten en overal vind je hier ook… potten!
De dag nadien voeren we naar ‘dorp nummer 2’, ook bekend als ‘Pan Nyo’. Daar werd ons verteld dat – als er teveel water in het dorp is - de buffels per boot verplaatst worden: 1000 buffels op boten, stel je voor! Jammer genoeg hebben we dit niet gezien, wel de school waar kinderen enthousiast door het water waden om hun lessenaar te bereiken. Zowaar een bijzonder oord.
Tot slot nog een weetje : onder een boom aan de rivier werd op 24 februari 1826 het ‘Yandabo’ verdrag getekend tussen de Britten en het (Birmaanse) Koninklijke hof van Ava. Het pact betekende het einde van de eerste Brits-Birmese oorlog (… en de start van de lokale pottenbakkersgilde?)